[ Pobierz całość w formacie PDF ]
proces konfiguracji połączenia sieciowego. Proces ten polegał w głównej mierze na od- powiedniej konfiguracji interfejsu sieciowego, co jest żargonowym określeniem całej klasy urządzeń systemu Linux pozwalających na wzajemną komunikację z innymi komputerami. Nietrudno się domyślić, że umiejętności sprawdzania, testowania, konfi- guracji oraz naprawiania urządzeń sieciowych jest niezbędna do prawidłowego zarzą- dzania mechanizmami komunikacji sieciowej. Aby przekonać się, jakie interfejsy sieciowe są dostępne na Twoim komputerze, powinieneś wykonać polecenie sudo ifconfig. helion@debian:~$ sudo ifconfig ethd Link encap:ethernet HWaddr dd:dd:21: D:4B:Be inet addr:192.1 e.1.1 Bcast:192.1 e.1.2DD Mask:2DD.2DD.2DD.d UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1Ddd Metric:1 RX packets:342De24 errors:d dropped:d overruns:d frame:d TX packets:214d112 errors:d dropped:d overruns:d carrier:d Rozdział 5. Podstawy zarządzania systemem Pedian y zarindz 163 collisions:d txqueuelen:1ddd RX bytes: 72d77dD1 ( 4d.9 MiB) TX bytes:13DeD3919d (1.2 GiB) Interrupt:1d Base address:dxfced eth1 Link encap:ethernet HWaddr dd:ed:Ce:F9:F :AB UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1Ddd Metric:1 RX packets:24 D422 errors:d dropped:d overruns:d frame:d TX packets:2dd9 9D errors:d dropped:d overruns:d carrier:d collisions:3D3d txqueuelen:1ddd RX bytes:177e12DDe9 (1. GiB) TX bytes:2 d13D7e3 (24e.d MiB) Interrupt:9 Base address:dxfcdd lo Link encap:Local Loopback inet addr:127.d.d.1 Mask:2DD.d.d.d UP LOOPBAC- RUNNING MTU:1 43 Metric:1 RX packets:12 27 errors:d dropped:d overruns:d frame:d TX packets:12 27 errors:d dropped:d overruns:d carrier:d collisions:d txqueuelen:d RX bytes:12D21e4 (1.1 MiB) TX bytes: 12D21e4 (1.1 MiB) pppd Link encap:Point-to-Point Protocol inet addr: D.93.139.7 P-t-P: 4.23d.2D4.2dD Mask:2DD.2DD.2DD.2DD UP POINTOPOINT RUNNING NOARP MULTICAST MTU:1492 Metric:1 RX packets:24dD279 errors:d dropped:d overruns:d frame:d TX packets:19Dd19e errors:d dropped:d overruns:d carrier:d collisions:d txqueuelen:3 RX bytes:1721DD77D (1. GiB) TX bytes: 21D44 34 (2dD.4 MiB) helion@debian:~$ Wyniki działania tego polecenia na Twoim komputerze niemal na pewno będą zupełnie inne, ponieważ nasze komputery znajdują się w zupełnie innych sieciach. W naszym przypadku są to cztery interfejsy sieciowe: eth2, eth1, lo oraz ppp2. Na Twoim kompu- terze również powinieneś znalezć interfejs lo; jest to tzw. interfejs pętli zwrotnej (ang. loopback interface), który jest wirtualnym interfejsem wykorzystywanym przez różne mechanizmy systemu operacyjnego do wzajemnej komunikacji. Twoje urządzenie pętli zwrotnej, loopback, zawsze wskazuje z powrotem na Twój komputer. Powinieneś rów- nież posiadać interfejs eth2 (interfejs Ethernet) lub interfejs ppp2 (interfejs obsługujący protokół Point-to-Point), natomiast możesz nie mieć interfejsu eth1 (który jest po prostu drugim interfejsem Ethernet). Jak widać, wyniki działania polecenia ifconfig dają cał- kiem sporą ilość informacji, aczkolwiek tak naprawdę w chwili obecnej będą Cię intere- sowały tylko po dwa pierwsze wiersze dla każdego interfejsu, opisujące typ poszcze- gólnych interfejsów oraz ich podstawową konfigurację. SzytlysSy Siyyi izoytSyz Najbardziej rozpowszechnionym rodzajem interfejsu sieciowego we współczesnych kom- puterach jest interfejs sieci Ethernet. Standard Ethernet jest w zasadzie mechanizmem enkapsulacji przesyłanych danych i nie posiada szczegółowych definicji czy wymagań co do okablowania sygnałowego samego interfejsu. Zdecydowana większość urządzeń sieciowych Ethernet wykorzystuje jednak proste okablowanie nazywane UTP (ang. Uns- hielded Twisted Pair), czyli inaczej okablowanie mające postać nieekranowanej skrętki. 164 Część I Podstawy Jak pamiętasz, na naszym ostatnim przykładzie mieliśmy dwa interfejsy Ethernet dla przypomnienia zamieszczamy poniżej najbardziej interesujące wiersze konfiguracji dla każdego z nich: ethd Link encap:ethernet HWaddr dd:dd:21: D:4B:Be inet addr:192.1 e.1.1 Bcast:192.1 e.1.2DD Mask:2DD.2DD.2DD.d eth1 Link encap:ethernet HWaddr dd:ed:Ce:F9:F :AB Zwróć uwagę, że tylko jeden z interfejsów posiada wiersz konfiguracji rozpoczynający się od słów kluczowych inet addr. Oznacza to w praktyce tyle, że tylko interfejs eth2 może być wykorzystywany bezpośrednio do komunikacji ze zdalnymi komputerami (ponieważ do takiej komunikacji wymagane jest posiadanie ważnego adresu IP). Pierw- sze pole tego wiersza, inet addr, zawiera adres IP danego interfejsu. Za każdym razem, kiedy nasz komputer wysyła pakiet danych do innego komputera w sieci, to ten właśnie adres IP jest wpisywany jako adres nadawcy pakietu, czyli jako adres zródłowy pakietu. Oprócz pola inet addr znajdziesz tutaj również pole o nazwie Bcast. Jest to pole defi- niujące tzw. adres rozgłoszeniowy (ang. broadcast address); dowolny pakiet wysłany na adres rozgłoszeniowy sieci będzie rozesłany do wszystkich komputerów danej sieci lokalnej. Wreszcie ostatnie pole, Mask, które wykorzystywane jest to wyznaczenia swego rodzaju granic sieci lokalnej. W naszym przypadku mamy maskę sieci 255.255.255.2 oraz adres IP 112.108.1.1, a zatem wynika stąd, że nasza sieć lokalna, do której podłą- czony jest nasz komputer, składa się (bądz może się składać) z komputerów o adresach od 112.108.1.2 do 112.108.1.255. Każda karta sieciowa Ethernet posiada swój unikalny adres sprzętowy (ang. hardware address) zwany inaczej adresem MAC karty (ang. MAC address; MAC Media Access Control). W zapisie naszej poprzedniej sesji powłoki możesz go odnalezć w polu ozna- czonym HWaddr. Adres sprzętowy MAC jest wykorzystywany wyłącznie w komunikacji w obrębie lokalnego segmentu sieci Ethernet. Za każdym razem, kiedy pakiety danych są przekazywane dalej, za pośrednictwem lokalnego routera czy też bramy domyślnej, urządzenia takie przejmują prawa własności takich pakietów i wysyłają je już dalej w świat ze swoim adresem sprzętowym MAC w nagłówku i tak kolejno aż do mo- mentu dostarczenia pakietu do miejsca przeznaczenia. W systemie Debian GNU/Linux poszczególne interfejsy sieci Ethernet są konfigurowa- ne poprzez odpowiednie wpisy w pliku /etc/network/interfaces. Więcej szczegółowych informacji na ten temat znajdziesz na stronach podręcznika man, dostępnych po wyko- naniu polecenia man 5 interfaces. SzytlysSy PPP Interfejsy PPP (ang. Point-to-Point Protocol) są zazwyczaj wykorzystywane do komu- nikacji poprzez modem (połączenia wybierane typu dial-up), aczkolwiek są również bardzo często wykorzystywane przez dostawców sieci Internet (ang. ISP) oferujących połączenia typu DSL. Nasz przykładowy interfejs PPP ma następującą konfigurację: pppd Link encap:Point-to-Point Protocol inet addr: D.93.139.7 P-t-P: 4.23d.2D4.2dD Mask:2DD.2DD.2DD.2DD Rozdział 5. Podstawy zarządzania systemem Pedian y zarindz 165 Interfejsy PPP są ogólnie rzecz biorąc o wiele mniej złożone niż interfejsy Ethernet, po- nieważ zdecydowana większość połączeń realizowanych przez takie interfejsy to połą- czenia typu punkt-punkt (ang. point-to-point). Oznacza to, że dla takich połączeń nie istnieje pojęcie sieci lokalnej; wszystkie pakiety są po prostu przesyłane na drugi koniec łącza (na adres znajdujący się w polu P-t-P, którym może być np. Twój ISP) i tam przetwarzane. Jak widać na przykładzie, adres naszego interfejsu PPP to 05.13.131.70, natomiast adres komputera znajdującego się po drugiej stronie łącza to 04.232.254.225. W systemie Debian interfejsy PPP są konfigurowane poprzez odpowiednie pliki znaj- dujące się w katalogu /etc/ppp/peers/. Każde utworzone połączenie typu PPP będzie re- prezentowane przez odpowiedni plik konfiguracyjny utworzony w tym katalogu, noszą- cy nazwę identyczną jak dane połączenie. Aby uruchomić wybrane połączenie PPP, powinieneś wykonać polecenie pon nazwapołączenia; aby je zakończyć, wykonaj pole- [ Pobierz całość w formacie PDF ] |