Abonij Melinda Nadj GoĹÄbie wzlatujÄ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

brakuje oleju, węgla na opał, a�akurat teraz zrobiło się bardzo
zimno, drewno zbierają w�lesie nad rzeką, co jest zabronione,
ale nikt się tym nie przejmuje. Najgorszy jest strach, że męż-
czyzn wezmą do wojska, B�la już dostał powołanie, Csaba
też (mąż kuzynki Csilli), B�la ukrył się u�przyjaciela, prze-
stał chodzić do pracy, Csaba uciekł przez granicę na Węgry,
Csilla podzieliła więc los wielu kobiet, w�tych nieszczęsnych
czasach musi sama troszczyć się o�blizniaki, nie mając nic,
ciotka niewiele może pomóc, Piri jest ostry jak pies stróżu-
jący i�nieprzejednany jak zły ojciec (opowiadam Daliborowi
historię Csilli). Mówili, że podrożeje mleko, a�podrożał chleb,
tak, ładny wybieg, komentuje Dalibor, wielu rodziców nie
137
posyła dzieci do szkoły, bo nie są w�stanie opłacić biletu
autobusowego, zgłupiejemy, pisze ciotka Icu, o�ile już nie
zgłupieliśmy.
Zawsze trafia nie na tych, co trzeba, Dalibor przesuwa
palcem po zagłębieniu mojej szyi, za dziesięć lat będzie
wiadomo więcej, ale wtedy będzie za pózno. Wiedza, która
na nic się nie zda.
Co masz na myśli?
Dla wszystkich umarłych każda wiedza przychodzi za
pózno& ale masz szczęście, że wasze miasto nie jest jeszcze
podzielone, it is evident, że nie da się podzielić miast, ca-
łego kraju, kierując się względami etnicznymi, i�to właśnie
w�tych podziałach uwidocznia się całe szaleństwo wojny. De-
mokratyczni politycy zachodnioeuropejscy, którzy do nich
dopuszczają, siadają do stołu z�nacjonalistami, którzy wy-
wołali wojnę. Powiedz mi, dlaczego nie z�opozycjonistami,
nie z�tymi, co szukają wartości demokratycznych, tell me.
Pod koniec maja bierzemy Dalibora do Wohlgroth, mamy
nadzieję, że znajdziemy dla niego zatrudnienie w�naszej
ulubionej kawiarni, zarabiałby wprawdzie niewiele albo
prawie nic, ale przynajmniej miałby pracę, usiłujemy mu
wytłumaczyć, o�co chodzi, że ten dom jest zamieszkany
przez squattersów, a�właściwie wiele domów, to była fabryka,
żyje tam prawie setka ludzi, opowiadamy o�koncertach,
o�jadłodajni dla biednych, taka próba wzięcia spraw we
własne ręce, tłumaczymy, Nomi i�ja, używając rąk i�nóg,
angielskiego i�słownika serbskiego, czujemy, że mamy za-
danie, musimy wyłożyć Daliborowi pewien program poli-
tyczny, wstawiamy się za Wohlgroth, ja przede wszystkim,
jakbym musiała przekonać o�jego znaczeniu tutejszego kon-
serwatywnego polityka, a�przy tym robię to, co większość
polityków: upiększam (ale dopiero pózniej, teraz, przyjdzie
mi do głowy, że w�zasadzie za każdym razem, kiedy byłam
w�Wohlgroth, czułam się bezbronna, obnażona, bałam się,
że w�każdej chwili może się coś wydarzyć, że zaatakuje
mnie pies, że dwa psy mnie osaczą, człowiek przyszpili
wygłodniałym wzrokiem, nie wyglądasz jak my, czego tu
szukasz? tyle że wtedy była we mnie paląca potrzeba posia-
dania miejsca, które mnie definiuje), wysiadamy z�pociągu
na dworcu głównym, Dalibor zatrzymuje się na peronie,
patrzy przez nas, w�kierunku, z�którego przyjechaliśmy,
potem w�przeciwnym, nie lubię takich dworców, są przy-
tłaczające, mówi do gołębi, do peronu, w�każdym razie nie
do nas, patrzy na dach, na ławki, wózki bagażowe, które
trzeba karmić monetami, odwraca głowę w�stronę małych
szarych głośników rozwieszonych wzdłuż peronu w�rów-
nych odstępach, ja jeszcze nigdy ich nie zauważyłam, it s
better than sightseeing, śmieje się, bierze nas pod ręce, and
now, let s try to get a�job!
139
Kilka godzin pózniej schodzimy do piwnicy, porozumie-
wamy się krzykiem, to niemożliwe, wrzeszczy Dalibor, przy-
pominam sobie pulsujące plamy zielonego światła na jego
twarzy, nie mogę pracować w�takim miejscu. Dlaczego nie
powiedziałeś mi tego na górze, w�kawiarni, odpowiadam,
nachylam prawe ucho, patrzę na scenę, gdzie facet o�wielo-
kolorowych włosach tańczy z�mikrofonem, wyciska z�siebie
głos, na jego szyi nabrzmiewają grube żyły, bo nie mogłem
uwierzyć, że jesteście przekonane, iż mógłbym tutaj praco-
wać. Wolałbyś pracować w�Mondialu? Sto razy bardziej, Da-
libor wrzeszczy prawie tak głośno jak piosenkarz, chwytam
go za rękę, ciągnę w�stronę wyjścia, koncert jeszcze się nie [ Pobierz całość w formacie PDF ]