[ Pobierz całość w formacie PDF ]
odejście od koncepcji socjalizmu. Odnowienie systemu patriarchalnego w dużym stopniu przyczyniło się do zboczenia z drogi socjalizmu . Wyjaśnia to, dlaczego tak szybko nastąpiła degradacja statusu kobiet w Korei Północnej. Zniewolenie kobiet oraz degradacja znaczenia Koreańskiej Demokratycznej Ligi Kobiet Zakaz rozwodu za obopólną zgodą oznaczał zamknięcie kobiet w domu. Może się to wydawać sprzeczne z polityką wykorzystywania kobiet jako siły roboczej, ale w rzeczywistości sprzeczne nie jest. Na kobiety nałożono obo- wiązek pracy społecznej przy jednoczesnym wypełnianiu przez nie obo- wiązków domowych. Generalnie kobiety stanowią zródło taniej siły roboczej, z wyjątkiem zawodów określanych mianem kobiecych , to jest: nauczania, opieki medycznej, sztuki, położnictwa. Są one szczególnie dyskryminowane w dyplomacji i stosunkach międzynarodowych. Nie ma żadnej kobiety, która reprezentowałaby Koreę Północną w polityce zagranicznej. Taka polityka wobec kobiet wywodzi się z przekonania Kim Ir Sena i Kim Jong Ila, że są one szczere i naiwne, dlatego mogą być bardziej podatne na przyjmowanie wartości demokratycznych i poddawanie w wątpliwość pół- nocnokoreańskiego systemu. Dlatego kobiety przypisano do pracy domowej i pracy społecznej. Fakt, że nie ma w KRLD kobiet na stanowiskach w dzie- dzinie polityki międzynarodowej oraz że niewiele kobiet przyjeżdża na międzynarodowe konferencje, trzeba postrzegać z tej perspektywy. W tym miejscu warto wspomnieć, że z ponad 3 milionów członkiń Demokratycznej Ligi Kobiet po piątym Kongresie Ligi w czerwcu 1983 roku pozostało ich tylko 200,000. W książce Polityka wobec kobiet w Korei Pół- nocnej czytamy: Aktywność, organizacja i wpływy Ligi Kobiet znacząco obniżyły się po 5. Kongresie. Przyjęto wówczas statut, w którym uchwalono, że członkinia- mi Ligi mogą być kobiety pomiędzy 18. a 55. rokiem życia, które są chore, są pod opieką lekarską w domu albo przebywają w ośrodkach opiekuń- czych. Innymi słowy, członkiniami Ligi mogły zostać kobiety przebywające jedynie w domu. Dostępność nieodpłatnej pomocy prawnej. Raport z Północna za zasłoną monitoringu 90 Korea W rezultacie Liga przestała być obecna w programach partii. Rola Ligi została ograniczona do tradycyjnych zadań kobiet, takich jak prace w domu, praca w przedszkolach, domach opieki, sierocińcach. Naturalnie wpływy Ligi zmniejszyły się. Wynikało to z polityki idealizującej matkę Kim Jong Ila - Kim Jung Suk - w przeciwieństwie do jego macochy, Kim Sung Ae, Prze- wodniczącej Ligi Kobiet. Liga została więc sprowadzona do roli organizacji gospodyń domowych, które nie są społecznie aktywne. Na 1. i 2. Sesji Plenarnej Ligi ograniczono rolę kobiet do roli matek i gospodyń domowych. Nie należy jednak sądzić, że zmiana ta umożliwiła kobietom pracę jedynie w domu. W rzeczywistości doprowadziła do podziału na pracę kobiety robotnika i kobiety gospodyni domowej . Kontrola mieszkańców poprzez system racjonowania żywności System racjonowania żywności opiera się na zasadzie kto nie pracuje, ten nie je . Racja dzienna Rodzaj zatrudnienia na osobę Górnicy, wyspecjalizowani robotnicy zatrudnieni w przemyśle ciężkim, przemyśle 900 g obronnym, robotnicy przemysłowi, rybacy 850 g Personel wojskowy podlegający Komisji Rozejmowej, oficerowie wysocy rangą 800 g Piloci wojskowi, wyspecjalizowani oficerowie wojskowi Pozostali wojskowi, pracownicy przemysłu lekkiego, pracownicy biurowi, 700 g inżynierowie, nauczyciele, urzędnicy państwowi, studenci uniwersytetów, większość mieszkańców Phenian Poniżej 700 g Mieszkańcy spoza Phenianu Uczniowie liceum, niepełnosprawni, kobiety powyżej 55 roku życia i mężczyzni 400 g powyżej 61 roku życia 200-300 g Dzieci w okresie przedszkolnym 200 g Więzniowie* Prawa Człowieka w KRLD (Korei Północnej) , grudzień 1988 r., opublikowane przez Minnesota Lawyers International Human Rights Committee, s. 193-194 Część enie? Syt dostępnych w Korei atystycznych Pochwała czy potępiII. Analiza uacja kobiet danych stPółnocnej 91 * M.C.Ahn, były strażnik w obozach koncentracyjnych twierdził, że oficjalnie więzniowie uprawnieni byli do 700 g racji żywności, a S.O. Lee, więzniarka obozu dla kobiet mówi o 500 g racji żywności. Oboje jednak stwierdzili, że racje były fikcyjne i w rzeczywistości porcje były dużo mniejsze. Powyższa tabela dotyczy sytuacji w 1988 roku, trzeba zauważyć, że obecnie racje są mniejsze ze względu na niedobory żywności w ostatnich latach. Raport prawników z Minnesoty4 stwierdzał wówczas: Poza klasą rządzącą, racje żywności są ściśle kontrolowane. Mimo że KRLD powzięła kroki zmierzające do przeprowadzenia reformy agrarnej, kryzys żywnościowy nadal się utrzymuje. Wiele zródeł podaje, że poza Phe- nianem ludzie są bladzi, z niedowagą, apatyczni. (s. 190) Raport ten pokrywa się ze świadectwami wielu uchodzców, którzy wspominali, że ograniczenia w racjonowaniu żywności rozpoczęły się już w latach osiemdziesiątych. Nie są rezultatem ostatnich powodzi. W tym miej- scu przytoczę słowa Park Yong-se z Korei Północnej, który stwierdził, że władze Korei Północnej rządzą ludzmi poprzez głód i kolektywne mordowa- nie.5 Park uciekł do Chin w 1994 roku, ale został aresztowany przez władze chińskie. Tuż przed deportacją do Korei Północnej popełnił samobójstwo. Inny świadek, K.H. Chung, opisał jak wygląda system racjonowania żywności. W 1960 roku został repatriowany z Japonii do Korei Północnej, skąd uciekł w 1994 roku. Podczas publicznych spotkań zorganizowanych w Japonii Chung opowiadał: Nie ma ani jednego bezrobotnego w Korei Północnej, a to dlatego, że nie pracując po prostu nie otrzymuje się racji żywnościowych. Jeśli ktoś spózni się do pracy trzykrotnie w ciągu miesiąca, zostaje mu zabrana jedna dzienna porcja pożywienia. Jeśli chorujesz, nie otrzymujesz pożywienia. Musisz wykonać swoją dzienną normę. Na takiej podstawie dostaje się certyfikat uprawniający do otrzymania racji żywności. Jest to bardzo bolesny system dla osób posiadających dzieci. System racjonowania pożywienia służy 4 Asia Watch, Minnesota Lawyers International Human Rights Committee, Prawa Człowieka w KRLD , grudzień 1988 r., s.190. 5 Monthly Chosun , sierpień 1994 r., s.330. Dostępność nieodpłatnej pomocy prawnej. Raport z Północna za zasłoną monitoringu 92 Korea w Korei kontrolowaniu 22 mln ludzi. W obozach koncentracyjnych przeby- wa średnio 200,000 osób. Dodatkowo 22 miliony cierpią z powodu systemu [ Pobierz całość w formacie PDF ] |